هرچقدرم که وبلاگ خصوصی داشته باشی ،
هرچقدرم که هیچ کس تو رو نشناسه و راحت ِ راحت بتونی همه حرفهات رو بزنی ،
هرچقدرم که بزنی به رگ بی خیالی و بی غیرتی ؛
آخرش یه حرف هایی هست که نمیشه بگی ؛ نباید بگی !
یه چیزهایی هست که باید راز بمونه برای همیشه ...
همیشه رمز و رازها شیرین و قشنگ و خواستنی اند !
( فقط همینقدر بگم حرف خدا که آفریدگار دنیا و آدم هاست خیلی ارزش داره ؛ خیلی خواستنیه !
دنیایی تفاوته بین حرفهای او و غیرش ؛
اینو کسی می گه که با تمام وجود ؛ توی شیرین ترین لحظه های عمرش
– که از فرط زیبایی آدم می تونه عاشق بشه –
وجود خداوند و حقانیت گفته ها و وعده هاش رو احساس کرده...
آنقدر زیبا و شورانگیز که توان گفتنش نیست ؛ )
و اینگونه می شود که بعضی چیزها همیشه راز می مانند...
شگفت انگیز و زیبا و خواستنی...
دور بود و خواستنی